Ustaw throwExceptions() w kontrolerze frontowym:

$front->throwExceptions(true);

Ustaw renderExceptions() w obiekcie odpowiedzi:

$response->renderExceptions(true);
$front->setResponse($response);
$front->dispatch();

// lub:
$front->returnResponse(true);
$response = $front->dispatch();
$response->renderExceptions(true);
echo $response;

Kontruktor teraz przyjmuje dokładnie trzy argumenty, Zend_Controller_Request_Abstract $request, Zend_Controller_Response_Abstract $response, oraz array $params (opcjonalny). Zend_Controller_Action::__construct() używa ich aby ustawić żądanie, odpowiedź, i właściwości invokeArgs obiektu i jeśli nadpisujesz konstruktor, powinieneś je także ustawić. Lepiej jednak użyj metody init() aby skonfigurować instancję, ponieważ ta metoda jest wywoływana jako ostatnia akcja konstruktora.

Metoda run() nie jest już zdefiniowana jako finalna, ale nie jest też już używana przez kontroler frontowy; Jej jedynym celem jest użycie klasy jako kontrolera strony. Przyjmuje ona teraz dwa opcjonalne argumenty, Zend_Controller_Request_Abstract $request oraz Zend_Controller_Response_Abstract $response.

Akcja indexAction() nie musi być już zdefiniowana, ale jest zalecana jako domyślna akcja. To pozwala routerowi RewriteRouter oraz kontrolerom akcji na określenie innych domyślnych metod akcji.

Metoda __call() powinna być nadpisana aby obsłużyć automatycznie niezdefiniowane akcje.

Metoda _redirect() przyjmuje teraz opcjonalny drugi argument, kod HTTP, który ma być zwrócony z przekierowaniem oraz opcjonalny trzeci argument, $prependBase, który może zdecydować czy bazowy adres URL zarejestrowany w obiekcie żądania ma być dodany do adresu URL.

Właściwość _action nie jest już zdefiniowana. Ta właściwość była obiektem Zend_Controller_Dispatcher_Token, który nie istnieje już w aktualnej wersji. Jedynym zastosowaniem tokena było przechowanie informacji o zażądanym kontrolerze, akcji i parametrach URL. Te informacje są teraz dostępne w obiekcie żądania w taki sposób:

// Pobierz nazwę kontrolera z żądania
// Dotychczas dostęp do niej był za pomocą: $this->_action->getControllerName().
// Poniższy przykład używa metody getRequest(), ale możesz także bezpośrednio
// użyć właściwości $_request; użycie getRequest() jest zalecane ponieważ klasa 
// rodzica może nadpisać dostęp do obiektu żądania.
$controller = $this->getRequest()->getControllerName();

// Pobierz nazwę akcji z żądania
// Dotychczas dostęp do niej był za pomocą: $this->_action->getActionName().
$action = $this->getRequest()->getActionName();

// Pobierz parametry z żądania
// To się nie zmieniło; metody _getParams() oraz _getParam() teraz w prosty 
// sposób wskazują na obiekt żądania.
$params = $this->_getParams();
$foo = $this->_getParam('foo', 'default'); // pobierz parametr 'foo', używając
                                           // wartości 'default' jako domyślnej

Metoda noRouteAction() została usunięta. Aby w poprawny sposób obsługiwać nieistniejące metody akcji powinieneś przekierować je do domyślnej akcji używając metody __call():

public function __call($method, $args)
{
    // Jeśli została zażądania nieistniejąca metoda 'Action', żądanie zostanie
    // przekazane do domyślnej metody akcji:
    if ('Action' == substr($method, -6)) {
        return $this->defaultAction();
    }
    
    throw new Zend_Controller_Exception('Nieprawdiłowa metoda');
}