Obiekt żądania: metoda getRequest() może być użyta do odebrania obiektu żądania używanego do wywoływania akcji.

Obiekt odpowiedzi: metoda getResponse() może być użyta do odebrania obiektu odpowiedzi przechowującego finalną odpowiedź. Niektóre typowe wywołania mogą wyglądać tak:

$this->getResponse()->setHeader('Content-Type', 'text/xml');
$this->getResponse()->appendBody($content);

Argumenty wywołania: kontroler frontowy może przekazać parametry do routera, obiektu uruchamiającego oraz do kontrolera akcji. Aby je odebrać użyj metody getInvokeArg($key); alternatywnie pobierz całą listę używając metody getInvokeArgs().

Parametry żądania: Obiekt żądania przechowuje parametry żądania takie jak dowolne parametry z tablic _GET lub _POST oraz parametry użytkownika zdefiniowane w ścieżce adresu URL. Aby je odebrać, użyj metody _getParam($key) lub _getAllParams(). Możesz także ustawić parametry żądania używając metody _setParam(); jest to użyteczne gdy przenosimy do innych akcji.

Aby sprawdzić czy parametr istnieje czy nie (co jest użyteczne przy wywołaniach logicznych), użyj _hasParam($key).

_forward($action, $controller = null, $module = null, array $params = null): wykonuje inną akcję. Jeśli zostanie wywołana w metodzie preDispatch(), obecnie zażądana akcja zostanie pominięta, na rzecz nowej akcji. W przeciwnym wypadku, po wykonaniu obecnej akcji, będzie wywołana akcja zażądana w metodzie _forward().

_redirect($url, array $options = array()): przekierowuje do innej lokacji. Ta metoda przyjmuje w parametrze URL oraz opcjonalny zestaw opcji. Domyślnie przeprowadzane jest przekierowanie HTTP 302.

Zestaw opcji może zawierać jeden lub więcej z poniższych kluczy:

render($action = null, $name = null, $noController = false): renderuje skrypt widoku. Jeśli nie zostały przekazane argumenty, zostanie założone, że zażądanym skryptem jest [kontroler]/[akcja].phtml (gdzie .phtml jest wartością właściwości $viewSuffix). Jeśli przekazano wartość dla parametru $action, zostanie zrenderowany szablon z podkatalogu [kontroler]. Aby nie używać podkatalogu [kontroler], przekaż logiczną wartość true dla parametru $noController. Na koniec szablony są renderowane do obiektu odpowiedzi; jeśli chcesz zrenderować szablon do konkretnego segmentu w obiekcie odpowiedzi, przekaż wartość w parametrze $name.

Kilka przykładów:

<?php
class MyController extends Zend_Controller_Action
{
    public function fooAction()
    {
        // Renderuje plik my/foo.phtml
        $this->render();

        // Renderuje plik my/bar.phtml
        $this->render('bar');

        // Renderuje plik baz.phtml
        $this->render('baz', null, true);

        // Renderuje plik foo/login.phtml do segmentu 'form' obiektu odpowiedzi
        $this->render('login', 'form');
        
        // Renderuje plik site.phtml do segmentu 'page' obiektu odpowiedzi
        $this->render('site', 'page', true);
    }
}

initView(): inicjuje obiekt widoku. Metoda render() wywołuje initView() w celu odebrania obiektu widoku, ale może on być zainicjowany w dowolnym momencie; domyślnie zapisywany jest on we właściwości $view. Metoda domyślnie używa klasy Zend_View, ale może użyć dowolnej klasy implementującej interfejs Zend_View_Interface.

Domyślna implementacja zakłada taką strukturę katalogów:

applicationOrModule/
    controllers/
        IndexController.php
    views/
        scripts/
            index/
                index.phtml
        helpers/
        filters/

Innymi słowy, założone jest, że skrypty widoków znajdują się w podkatalogu views/scripts/, a podkatalog views znajduje się w tym samym katalogu co katalog kontrolerów.

Wywołaj metodę initView() w metodzie init() lub w metodach akcji swojego kontrolera jeśli potrzebujesz przypisać zmienne, zarejestrować filtry itp. Na przykład:

<?php
class MyController extends Zend_Controller_Action
{
    public function init()
    {
        // Inicjujemy obiekt widoku
        $this->initView();
    }

    public function fooAction()
    {
        // Inicjujemy zmienne
        $this->view->foo = 'bar';
        $this->view->bar = 'baz';

        // Renderuje widok z przypisanymi zmiennymi 'foo' oraz 'bar'
        $this->render();
    }
}

class FooController extends Zend_Controller_Action
{
    public function barAction()
    {
        // Inicjujemy obiekt widoku w konkretnej akcji
        $view = $this->initView();

        // Inicjujemy zmienne
        $view->foo = 'bar';
        $view->bar = 'baz';

        // Renderuje widok z przypisanymi zmiennymi 'foo' oraz 'bar'
        $this->render();
    }
}

getViewScript($action = null, $noController = false): pobiera ścieżkę skryptów widoków. Metoda głównie użwana przez metodę render(), możesz wywołać ją w dowolnej chwili aby pobrać ścieżkę skryptów widoków, lub nadpisać metodę aby zmienić sposób określania ścieżek do skryptów widoków.

Jako opisano wyżej w dokumentacji metody render(), domyślną funkcjonalnością jesty poszukiwanie skryptu widoku nazwanego [kontroler]/[akcja].phtml. Podanie parametru $action nadpisze nazwę pliku skryptu widoku, a przekazanie logicznej wartości true w parametrze $noController spowoduje poszukiwanie pliku z pominięciem podkatalogu kontrolera. Możesz także nadpisać właściwość $viewSuffix aby zmienić używane rozszerzenie plików (domyślnie .phtml).

Nadpisz tę metodę aby zapewnić alternatywną funkcjonalność określeającą nazwę pliku skryptu widoku oraz ścieżkę.